Met dit schilderij ben ik nog bezig. In 2005 kocht ik een schildersdoek van 100 cm bij 150 cm. Ik nam me voor om er met olieverf een overweldigend fantasielandschap van te maken.

De naam Beyond Oblivion komt voort uit het besef dat veel mensen in een vergetelheid leven. Ze zien datgene wat ze willen zien. Ze denken vaak niet verder dan hun eigen belevingswereld, ook al denken ze dat ze het wel doen. Ze maken keuzes, nemen standpunten in en hebben vooroordelen, waardoor ze zich afsluiten voor andere zienswijzen.

Maar er is zoveel meer. Als mensen hun oogkleppen afdoen en een open geest ontwikkelen, is er zoveel nieuws te zien, zoveel nieuws te ontdekken. Met dit schilderij hoop ik dat mensen voorbij gaan aan de vergetelheid waarin ze leven. Zo zal er een heel nieuw universum voor hen opengaan. Een universum waar ik mijn inspiratie en mijn levenskracht uit put.





Tijdens een golf van inspiratie heb ik 's nachts in mijn bed een schets gemaakt op een oud beklad velletje papier. Het ontwerpje vind ik geschikt genoeg voor een mooi schilderij op een groot doek.





Zoals altijd vind ik het maken van een opzet erg moeilijk. In dit geval wil ik de Gulden Snede in mijn schilderij verwerken. Na veel passen en meten leg ik de schets op het doek vast en voorzie ik de lucht van een kleurtje. Ook de lichtbron moet er alvast in.





De lichtbron vind ik mooier achter de bergen, op de plek waar alles samenkomt. Dus die verplaats ik naar beneden. Met de lucht weet ik nog niet veel raad. Ook niet met de zee en met alle kleuren. Daarom leg ik het doek voor langere tijd weg, en hoop ik dat de inspiratie komt met de tijd.





Tussen deze versie en de vorige zit helaas geen foto. Na een lange tijd niet geschilderd te hebben, komt ineens de inspiratie en begin ik als een gek te schilderen. Er moeten hoge bergen bij aan de horizon om de grootsheid van het landschap te benadrukken. Er moet een lichtbron rechtsboven bij. De zee is geen zee meer, maar wordt een stel rivieren die tussen de structuren stroomt. Er komen grootse watervallen op de voorgrond. De lucht moet helemaal anders. Kortom: een metamorfose.





Nu alle veranderingen doorgevoerd zijn, is alles te scherp afgetekend. De sfeer zit er niet echt in. Daarom werk ik aan het licht, zodat er dramatiek in komt.





Nu komen de details erin. Voorin begin ik de watervallen uit te werken. Ik speel met perspectief: het moeten grootse watervallen worden, die klein zijn afgebeeld. Dit betekent dat de bergen op de achtergrond nog groter en imposanter lijken. Ook zijn de bergen op de achtergrond groter dan die op de voorgrond, wat het effect van grootsheid nog meer versterkt. De kleur en de vorm van de watervallen moet ik nog veranderen, die kloppen nog niet helemaal. Genoeg te doen dus!